“In sardu iscrio, in sa limba imparada dae totu chena mastru in pitzinnia; in conca mia restadu non bi ada ne latina ne ìtala poesia, si in cussas limbas l’ aere ìmpastada mi diant aer nadu chi no est mia. Coment’ isco faeddo.. accolla nada però est cosa mia et non furada” Padre Luca Cubeddu .. dae "sa Cantone de sos sardos"
giovedì 14 gennaio 2016
s' eremita
S’ eremita
Si fio istadu naschidu in foresta
Aio fatu una palafita
Pro cantu est su tempus chi mi restat
Inie passend’ ora che eremita
Chena connoscher sas dies de festa
E de dulches ingordos mancu fita
De sonos e de nuscos arestes
Tio campare e sa pedde a beste.
Sa cumpantzia non diat mancare
Chena fagher sebèru de sa ratza
Putzones mi nde diant ischidare
Cantende e asendemi sa fatza
Sas feras e sirvones su giogare
Non lassant ca non timent sa catza
Totu sos animales sunt bennidos
Cuntentos d’ esser 'istados cumpridos
Sas piantas, fiores e sos frutos
Mi faghent siat domo che giardinu
Coglio solu sos ramos chi sunt rutos
E azendo unu fogu continu
Gai de note a ojos allutos
Bido abitadores pius vicinu
Su cucu, su mazone e sa tonca
E sas bijones chi m’ enint a conca.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento