Pro cantu si nde faghet poesia...

Pro cantu si nde faghet poesia...

Pro cantu si nde faghet poesia
S’ amore e s’amistade paret trista

Totu la diant cherrer a sa vista
Ma pius de coro si pienat sa ‘uca
Iscritu l’at in s’ evanzeliu Luca
Impare a su peldonu e caridade

Pro cantu si nde faghet poesia
Paret trista s’ amore e s’amistade

De s’ umanu sa menzus calidade
Est d’ esser a Deus riconoschente
Totu che pare naschid' innozentes
Chena difetu e nen disunore

Pro cantu si nde faghet poesia
Paret trista amistad’ e amore

It’ est chi at impoltu e valore
Si non d’ aer amigos in caminu
Ch’ azendent in su buju unu lominu
A su bisonzu illuminant sa pista

Pro cantu si nde faghet poesia
S’ amor’ e s’amistade paret trista

Como paret chi siat pius abbista
Pessona chi resessit a sa sola
Gai su tempus passat e che colat
In sonniu de presumu e soledade

Pro cantu si nde faghet poesia
Tristu paret s’ amore e s’amistade

Si cantu nde rezides pustis dades
d’ affetu si frementat sa richesa
in coro leat logu sa bellesa
pinghende finas note de colore.

Pro cantu si nde faghet poesia
Trista paret amistad’ e amore.

Peleas, disamistade e dolore
Sunt cue chi isetant apitu
Mai chi apant in coro s’ abbitu
E amistade nde fatat conchista

Si totu cantamus in poesia
S’ amore e amistade no est trista.