lunedì 23 novembre 2015

Urgogliu sardu













 urgogliu sardu

Como chi nos as dadu leiscione
nende: “ chi ses tue de terra mere”
Abba ‘e chelu .. unu bulione
maridu a bratzeta a sa muzere.
Tirannu ses bistadu che Nerone
ma non pesses de nd’ aer piaghere,
As bissu de sa gherra una batalla
s’ urgogliu nos restat.. s’ ultima balla. 
Si mi dades iscultu pro un’ istante
chilco de fagher cosa ‘e galania
Forzis sa vena tantu no est bastante
pro ponner totu cantu in poesia.
Finamentra si gana est custante
no sempre at amparu e fantasia..
ma si onzunu bi ponet de isse
si faghet viagiu longu che Ulisse.
Limba, no ses limba ilmentigada
finas si meda ti sun olvidende,
no ischin ite cantu sun peldende
tue in gangas ses apoderada.
Dae manzunu a sero, isto pessende
si in sa gruta ti che ses cuada,
cantu est nudda a s’ ater' ojada
mi rendo contu in tempus passende.
Cando faeddo chin sa limba istranza,
isco e pesso sempre a bisu tou,
de ateras no nd’ isco fagher zou:
de itala, inglesa o de Franza.
Lassamulas istare a bonu sou
che istoigas erveghes chi no anzan,
sun che musica ‘e fora in sa danza,
bellas si ma sunt ateru brou.
Limba ses limba si tue ses amada
dae chie ti gighet fatu totue,
mai dudas nen mai una nue
in caminu de vida atraessada.
Inoghe, in continente fue fue
t’apo chilcadu che sienda bramada,
e como in s’ edade avantzada
ti gito 'ue s’amore b’est in cue.
Limba chi sonas una campanella
das armonia chi leat su coro,
no perdas mai sa ‘oza d’esser bella
muntene altu  sensu 'e su decoro.
In virtudes restas sa virzinella
alu ses pura, simile a s’oro,
tue non ses in fatu a niune
de sa campana ses pirone e fune.
.
Cando t' intendo ispalta in sa leada
mi paret d’iscultare unu tenore,
boghes ladinas de cussa cantada
de sa Barbagia chi lean su core.
Su cantu in re e sa faeddada
colorit et adornat che fiore,
su sardu faeddadu dae sa zente
in donzi zassu 'e custu continente.
Sa poesia pesada in Logudoro.
Sos cantos bezos in alta Caddura
Sos contos de totu su Campidanu
issos de sa Sardigna sunt tesoro.
Sunt sabies’ e vida e criadura
Sunt cussos chi nos pedint sa manu.



Nessun commento:

Posta un commento