fortuna d' esser sardu

fortuna d' esser sardu

So sardu.. ma non so sardista
ca pagu mi coberit sa mente.
Isco chi meda.. in coro mescamente
sa limba apo .. ma non so limbista.
Non m’ interessant zinnos de sa zente
pius pagu sos isetos de artista:
goso de cantu apo e tenzo in cura
comente donu mannu ‘e sa natura.

Totu est bellu de poder coglire
impare chin atèros a cumone..
ma nudda devet poder impedire
de narrer ladìna s’ opinione.
“Si sardu so..” custu devo ischire
“no est pro nde fagher ocasione:
d’ esser unicu solu in custa terra
su mere .. e chin ateros in gherra.

Nudda perdìdu est e no est tardu..
su mundu faghet su mantessi inghiriu.
Chie lanzu .. chie a pramm’ e lardu
totu sighint d’ issos in su dilliriu.
Fortuna d’ esser naschidos .. est sardu:
sa limba.. su mare .. su sole a miriu..
s’ istoria.. nuragh’ e s’ identidade..
s’ esister in vida chin dignidade.