Serenada
Cando ti leo in su pensamentu
Cando ti leo in su pensamentu
no apo intro ’e coro sa tristura,
si solvet totu a cussa calura
donzi malannu chi atit patimentu.
Sorrisu sempre in laras m’addurat
apo sa forza de ateros chentu,
bolo in fantasia che su bentu
e solu ojos tuos apo in fregura….
No apo sa misura 'e sa bellesa
chi potat a tie simizare,
isco solu chi s'anima inchesa
m'as fatu donzi 'olta, in su mirare.
Como chi serenada l' apo istesa
pro poder tue bene reposare,
duas columbas e unu rusignolu
ant a cantare custa a tie solu.
Nessun commento:
Posta un commento