martedì 2 giugno 2015

Astiu, Abigia, imbidia


















Astiu, Abigia, imbidia
Chie cheret passare mala vida
e non connoscher die de lugòre
astiu proat pro 'onzi cosa bida
chena ischire chi s’ agatat s’ amore.
Totu est malu, finas s’ abba ranchìda
passende tempus sempr’ e mal’ umore..
gai che passat siat note che die
chilchende de che ogare s' oju a tie.
Non si faghet mancare s’ abigia
pessende d’ esser de sa terra faru.
Totu li devent che' a maladia..
connoschet solu de isse s’ imbaru.
Su mere paret d’ esser in sa mia,
in donzi logu s’ unicu e raru
inue ponet passu brujat terra
non balet de un’ omine sa perra.
Pustis che finit de fele drommidu..
figàdu e intragnas soltas male..
s’ imbidia isse l’at cossimidu
d’ esser in terra peus animale.
De su tempus passadu e finidu
li restat intr’ e coro temporale..
proite non cumprendet chi pretesa
d’ esser su menzus.. iscurat sa bellesa?

Nessun commento:

Posta un commento