“In sardu iscrio, in sa limba imparada dae totu chena mastru in pitzinnia; in conca mia restadu non bi ada ne latina ne ìtala poesia, si in cussas limbas l’ aere ìmpastada mi diant aer nadu chi no est mia. Coment’ isco faeddo.. accolla nada però est cosa mia et non furada” Padre Luca Cubeddu .. dae "sa Cantone de sos sardos"
martedì 16 giugno 2015
bellu...
Bellu…
Totu est bellu..una meravitza:
sa naschida de’ semen’ in fiore,
cando caminat pitzinnu minore
e chi s’ ischina sua ponet ritza.
Gai est bellu su primu amore
chi balet pius de ateros mitza,
bellu cando su male mudat chitza
e torrat in su gosu dae dolore.
Ite mi nades bois turturellas
a primu bolu in die ’e beranu,
cando balente bos pedit sa manu
e che sa rosa bos sentides bellas?
E cussu chelu a primu manzanu
chin sole e luna.. et alu sas istellas,
unu raju ‘e lughe in su lentore
faghet brillare de 'onzi colore?
Sa mama dae sa prima pitzinnia
est cosa chi no at paragone,
una sienda manna, una bijone
chi nos cantat sempre sa ninnia.
Pustis passada est s’ ajania
pro sighire sa manna emoscione,
cussa chi de s’ amore est sa mere
pius de milli amantes.. sa muzere.
Cumprit custa vida ‘e meravitza
su frutu chi bi naschet in s’ arbore,
fatu dae sa fortuna e s’ amore
che s’ abba chi li dat e no s’ allizat.
Pro me est tesoro, una fiza:
sa vista, sa musica 'e su core,
meda bellesas .. b’ at in su mirare
ma issa nudda de assimitzare.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento