Unu poeta narat a s’ isposa
“proite ses belosa de su versu?”
Issa rispundet: “non so cussa rosa
Chi pones in chima ‘e s’ universu”
Ecco chi tando sa manu amorosa
Torrat in segus e
iscriet s’ inversu
“totu sas rosas de custu giardinu
Sunt bellas 'si.. pro ti fagher s’ inchinu”
Nessun commento:
Posta un commento