lunedì 27 luglio 2015

Asciutura (de Anghelu Carboni) e risposta mia a su lamentu sou.
















Asciutura (de Anghelu Carboni) e risposta mia a su lamentu sou.


Ite abba, ite sulenu, poto dare
si so, che pianta 'e chea, assadu?
Abbogos de istiu
trazan isperas e sentidu
a sa basciura,
ammuntonendelos in pedrarzos acuvados.
Unturzos m'ispeddutan sa carena,
su fremmentarzu no pesat pius
in su coro meu istracu.
Fina sos geranios fioridos de su balcone,
allizados sun a sa calura;
sa garrera, boida, paret aturdida,
no innijos de criaduras,
ne lereddos de comares.
Imbaddinadu, so apitu
chi s'acioret sa luna a mesudie
e chi ijones lebias de gosu
assupran, truvadas a puntorzu,
dae 'oes iscarrucados.


risposta mia a su lamentu de Anghelu

Abba donosa e maniantale
Est cussa chi bessit  de’ venas tuas
Totu  ti lughet.. cantu pius cuas
Sa forza ‘e s’ intelletu   subr’ e male
Tue  ses sa friscura istadiale
Chi sulenat  a totu.. e totu ajuas
E chin sas manos tuas.. ambas  duas
Ischis betare .. sos punzos de sale.  

L’ ischis  chi sa natura  est dannalza
No isperiat chie meressit  acuntentu
Bi cheret  forza et abbilidade
Pro l’ incher  cando  non dat  piedade
Ma tue  chi de custu.. ses talentu
Ischis ammudinare sa   majalza.



Giuseppe Pintore Pro Anghelu Carboni

No ses abba de una pischina.


No ses abba de una pischina
inserrada chi sa nue alimentada
ca ses funtana d'abba cristallina.

Ue chie nde bufat si cuntentada
ca curres e s'intende su murmutu
donni vena su coro alimentada.

Chie de cussu casbiju nd'at sutu
narada ite abba saborida
paret ca sanat donni male acutu.

Naran s'abba siat motu e vida
fritit sa laras s'omine sidiu
da sa roca ue nd'est iscaturida.

Bundante de monte valat su riu
serenu a mare bonas noas trazat
mustrendela sa fortza cun su briu.

Gai sa mente vagabunda viazat
a lidos chi pariana inconnotos
chi s'ermosura insoro cuntazat.

Currene so rumores sos fiotos
in su silentziu pius iscadenados
de sa mente sunu sos terremotos.

Pessos chi parene assulenados
epuru su sulenu de s'intimu
los faghede pius abbolottados.

Da ue palti su primu pessu frimu
su segundu luego ponet vatu
gai su terzu sighit e paret primu,

e si costruet a momentu adatu
unu mundu pienu de fantasia
de campo fioridos a donni latu.

De leare su olu es bramosia
epuru cue a bolare sena pesu
est sinnu e voluntade e poesia.

S'ispiridu no podet esse presu
s'isfogada a ora oportuna
sena ponnere ostaculos in mesu.

Sa libertade sa menzus fortuna
cudda chi triunfat in sardos coros
chi no la pagat moneda peruna.

Pro la prendere no s'agattat loros
bias tantas chi b'at impedimentu
parat fronte difendet sos tesoros.

Comente ides Anghelu su entu
es che s'ispiridu olat lizeru
caretzendelu totu su firmamentu.

Su misteru a bias no es misteru
proite cando de fronte si parada
si cumprendet chi mancu paret beru.

In s'angustia s'omine imparada
de unu minore cuntentu gosada
e cantu nde tenet gosu narada,

donni alenu c'ada si l'isposada
prit'est amore mannu chi lu ligada
a bias de su deliru no reposada.

Sighit in s'andala e si obrigada
fieru mustrende serenidade
pro cantu sa rughe a pala pigada.

No pedit ne piantu ne piedade
prite sa piedade pagu dada
debilesa est cussa in veridade.

Cando sa fortza enit inserrada
cussa no faghet s'omine zigante
s'est presonera addurat ligada,

ma cando iscappat est sembiante
a s'uraganu chi totu tremede
potente si mustrat in dun'istante.

Mira su marineri pro cantu remede
chi li mancat su corazu in cue
Chi peldet barca cun remu ghemede.

Peroe custu no podes esser tue
ca lu traessas donni oceanu
no times caldu astragu ne nue.

Fino como e t'astringo sa manu
su saludu meu caru afido a s'unda
chi t'agate nessi serenu fitianu
olende cun sa mente vagabunda.

peppe.

Nessun commento:

Posta un commento