Atunzu
eo che isse m' agato inoghe
chilchende sempre cussu briu nou
tantu chi a s' istajone 'eto oghe
pedende abba noa e bonu prou
pro cantu in paraulas bi joghe
iseto chi mi diat dae su sou
isperas noas chi cuat in su punzu
pro cussu est chi mi naro atunzu
chilchende sempre cussu briu nou
tantu chi a s' istajone 'eto oghe
pedende abba noa e bonu prou
pro cantu in paraulas bi joghe
iseto chi mi diat dae su sou
isperas noas chi cuat in su punzu
pro cussu est chi mi naro atunzu
Est s’ istajone chi atit abbas friscas
Pustis d’ aer patidu sa sicagna
De piantas non b’ at restadu liscas
E sa natura de s'istiu si lagnat
Pastore in s’ aronzu gai s’ arriscat
mudende su colore a sa campagna
semenat tando d’ ispera s’ aronzu
sas primas dies de su nou atonzu
dae cabidanni a pasch’ e nadale
tres meses chi pienan sas chentinas
inennas de uas e binos tales
chi dan ispantu a s’uca pius fina
sas tazas no agatan iguales
colore rubicante o cristallina
est istajone 'e nuscos coloridos
d' ammentos bezos e de mai bidos.
Cando su ‘irde colorit su logu
Est una vida noa chi est naschende
Sas tancas coloridas dae su grogu
Paren a su tempus sian riende
Gai sos montes passados a fogu
‘ido chi beste noa sun ponzende
Cussa niedda chi l’at dadu s’ istiu
Chi tristu est comente batiu.
Posca torrat abberrer s’ iscola
S’ intendent cussas boghes d’ istajone
Sos istudentes curren a sa sola
In garreras che bessit su magone
Sas rundines atesu si che ‘ olan
Lassende siat sas biddas che masone
No est mamentu ‘e dolu ne tristura
Est su cominzu 'e un’ater’ avventura-
Dae sant’ Aini a mes’ e sant’ Andria
S’ abberin sos disizos de' sa mente
Progetos mai cumpridos sempre in bia
Si lean torra in manu frecuente
Si chilcan modas noas e sa ghia
Pro dare unu mastru a su dischente
Buschende su remediu pro s’errore
Si dat impoltu a tempus benidore
Comente de sa vida, istajones
Totu benin.. no bi nde mancat una
Peruna d’ issas est su campione
Si mancat sa salude e sa fortuna
S’ atunzu a cominzu s’ imponet
D’ annada, comente est pro sa luna
Chi dat lughe in notte serena
Ma solu cando est bene piena
De poesia est mese ‘e su bisonzu
De santos e de mortos su mamentu
Totu si movet su tristu e cuntentu
In custu mese de pienu atonzu
Chie de festas puru l’ at aconzu
Paret isteddu de santu Larentu
Cando in altu paret bene tentu
Ruet a terra fragassad’ e isconzu
Sas fozas chi nde ruen dae nae
Pasan subr’ e terra isfritulida
Saltizas e pancetas in sa trae
Isetan de su fumu s’ imprimida
giannas abbeltas o a gir’ e jae
Totu apitu sun a cuss’ ischida
“narami tue tando si nd’ as gana
ca custu est su momentu chi lu dana”
Tristu no est de s’ annu un’ istajone
Gai comente no lu est s’ annu
Allegru e cuntentu est a cumone
Chie dat bene e no faghet dannu
Est bezu custu contu ‘e su sermone
“narat bene ..ma ponet s’ ingannu”
Su crisantemu no est ingannia
Ca est de ann’ e vida..pizzinnia.
Faghet su sero una lughe umbrina
Chi atit sa mente a su reposu
Gai s’ atunzu ponet in bedrina
Chie de vida faghet arte e gosu
Ischit ‘ue pasare cuss’ ischina
Chi drita la muntenet dignitosu
Cominzat s’ istajon’ e su tribagliu
Pro chie sa vida no ponet isbagliu
De polcos e polcrabos su raunzu
S’ intendet in su buscu pasculare
Lande, olieddu e frutos de autunzu
Chilcan fin’ issos pro los manigare
Massaju etat ranu pro s’ incunzu
De lampadas o triulas a lu messare
It’ est chi podet esser cuss’ istiu
a mancu 'e me no coglit un’ utiu.
a chie non piaghet su continu
e cheret istajones triulare
No bi nd’ at una chi apat determinu
Si una brincat s’ annu de ‘intrare
Est comente fogu in su luminu
Coitat meda in presse a s’ istudare
Si a linna o calvone no s’ acostat
Pro un’ iscut’ ebbia est fatu aposta
Saludos a bois de carre sorres
Ijerru cancaradu dae su fritu
A tie istiu caente iseto torres
21 e cadidanne a meu abbitu
Beranu in sa vida mai nde morzes
Ca totu in su mundu sun apitu
De lughe, de natura e de colores
Chi dian cuntentu .. comente fiores
Cantu sun bellas .. gai sun cossarias
Sas istajones totu de sa vida
Sa pizzinnia s’atunzu mi daias
Pustis d’ ijerru gioventur’ ap’ ida
Isperas sun maduras 'alu ias
e su 'eranu bivo chida-chida
Cando s’ istiu s’ erva at a siccare
Fin’ eo che totu… m’ ap’ a reposare
Chin bois tres.. passados in rassigna
Los amus sos disizos de su coro
Siat in terr’ anzena o in Sardigna
D’ istajones bator eo nd’ assaboro
Una no b’ at de atera pius digna
In poesia mantessi las coloro
A bois totu nobiles poetas
Aguro chi “bos sian totu profetas”
Chin bois tres.. passados in rassigna
Los amus sos disizos de su coro
Siat in terr’ anzena o in Sardigna
D’ istajones bator eo nd’ assaboro
Una no b’ at de atera pius digna
In poesia mantessi las coloro
A bois totu nobiles poetas
Aguro chi “bos sian totu profetas”
Nessun commento:
Posta un commento