“In sardu iscrio, in sa limba imparada dae totu chena mastru in pitzinnia; in conca mia restadu non bi ada ne latina ne ìtala poesia, si in cussas limbas l’ aere ìmpastada mi diant aer nadu chi no est mia. Coment’ isco faeddo.. accolla nada però est cosa mia et non furada” Padre Luca Cubeddu .. dae "sa Cantone de sos sardos"
giovedì 10 settembre 2015
in morte de unu babbu.
in morte de unu babbu.
It’ est chi morit in su coro
Cando benit a s’ ilboidare?
Comente casciafolte chin tesoro
Chi s’ idet de isse mancare.
Sas giannas e sas giaes issoro
S’ abberin pro poder ospitare
Nessi un’ umbra o pagu s’ aizu
De babbu chi at lassadu su fizu.
Ma isse l’ at dadu lugh’ e trigu
In cue semper est .. inie presente
Mai ch’ at a giumpare su giannile
Inue paschet s’ amore e su deghile
De vida sighit s’ andera lughente
chi sinnu sou l’ at dadu pro amigu.
in morte del padre.
Cos’è che muore nel cuore
Quando esso si svuotai?
Così come una cassaforte
Che perde il suo tesoro.
Le porte e le loro chiavi
Si riaprono per poter ospitare
Almeno l’ombra o un po il ricordo
Del padre che ha lasciato il figlio.
Ma lui che gli ha donato luce e crescita
È sempre li.. ad esso vicino
Mai lascerà il giaciglio
‘ove pascola l’ amore e la bellezza
Segui di vita il cammino lucente
Che il suo senno ti ha reso per amico.
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento