s' abboju

s' abboju

Si deghet su disignu in su bisonzu
comente dae sempre l’as pessadu:
dae cando fis sanu e bene conzu
su sinnu d’ umilesa tue m’as dadu.
de semen as cobeltu s’ aronzu
sende chi naschid’ est.. e at brotadu:
naes de tenneresa e fiores
miscios d’ isperas noas e dolores.
Pro cantu pedis.. totu est meressidu:
sos gosos chi nos donat sa natura:
ammentos de sa vida c’ amus bidu
sos giogos e calchi bonaventura.
Innoghe est ..e paret assupridu
s’ ispideru chi dat.. e totu curat:
faghimus cumpanzia a sos poetes
comente in d’ una festa sos coetes.
S’ abboju cominzadu e mai finidu
est lampu chi s’ istampat in s’ aera:
sa paghe: s’ amistad’ e vida vera:
sa lughe c’ as in coro remonidu.