lunedì 9 marzo 2015

Deus












Deus
Deus it’ est ? si non cussu cossolu
d’ esser in cumpanzia ‘onzi mamentu,
non timmer mai de restare solu
mancu cando ses in mancamentu.
Fuende  lestru da’ onzi oriolu
s’ ischit de l’aer semper in ammentu,
Deus est faru e lughe totue
bastat de lu leare in coro tue.
Isse in su desertu est presente
in chelu e mare in montes e pianu,
sempre totue est in mes ‘ e zente
in di’ e festa e de fetianu.
Est un’ alenu lebiu e silente:
ch’istat in cor’ e Jesus Cristianu,
de agnostigos, ateos e devotos
d’ateros santos finas non reconnotos.
Deus non dat a niune sas palas
ca est de totu prinzipi’ e fine,
est s’ispiju de ojos in caras
chi no apitan de s’ egu su machine.
Sempr’ Iss’ est .. cando sorrisu in laras
s' aparit in sa femin’ e s’omìne,
chi sunt innanti a su cuspetu Sou
rinnovende s’ amore dae nou.
“Oh !!Deus meu.. ohi !! mamma mia”
Proite totu a tie invocant??
Forzis in sa frigura de Maria
isperant, e pro cussu la pregant ?
Pessende chi paraula bona diat
sos cosinzos e pes a issa tocant,
ma sa Segnora Nostra Immaculada
nos cheret leare a s’ abbrazada.
Deus est s’eternu, est s’ infinidu
s’ isteddu luminos’ in note jara,
in mente lu gighimus remonidu
cand’ essit ... s’ illuminat sa cara.
Paret atesu.. a bias mai bidu
e puru est innoghe .. a donz’ ara,
est sa fide.. su menzus sentimentu
pro ti sentire un’ astru in firmamentu

Nessun commento:

Posta un commento