sabato 28 marzo 2015

Dominiga 'e Pramma









Dominiga 'e pramma


In di’ e cras finit su barantinu
pesperu est de sa chida santa,
s’ esiliu in su desertu l'at finidu
e sa zitade abbojat canta-canta.
De prammas et olias isterrìdu
su logu ‘ue passat et incantat,
Gerusallemme oe in allegria
pro Jesus , de issoro sa ghia.
Est 'alu gai chi nois leamus
sa fide pro s’ umile serbidore,
a Deus nois aminu li damus
cando b’at festa o puru dolore.
Pustis de fetianu l’olvidamus
impare a su sinnu de s’amore,
omin’ est fatu gai in debilesa
sa forza ch’ isse perdet in lestresa.
Die de festa, est unu mamentu
de bon’ isetu pro sa cumpanzia,
lestra s’aparit comente su 'entu
ebbai bolat tot' in allegria.
Si nudda restat a su coro tentu
si mudat in boid’ e delusìa,
si mentres sa festa benit serbìda
no finit mai... e arrichit sa vida.

Nessun commento:

Posta un commento