lunedì 3 agosto 2015

Alas de poesia


















Alas de poesia

Paraulas dae su 'entu
apo leadu a giogu,
forzis fin pius de chentu.
benzende dae 'onzi logu,
camino a passu lentu
pessende cun atrogu,
est  unu trummentu
mi sighint che fogu.

Totu sunt sireneddas,
mi cantant cun impoltu,
a sonu ‘e launeddas,
ligadu a nodu moltu,
che Ulisse a orijeddas
tupad’ a laldu soltu,
che caddos chena seddas
e cun su nod’ isoltu.

Sa prima chi mi tenet
est una abe rejna,
mi faghet narrer “bene!!”
“mi torras a chejina?”
Si tratat de cabuene
“eo so s’oghe ladina”,
cussa chi pagos gighent
e tue as pro istrina.

Un’atera bi nd’ ada
aculzu e sa segnora,
s’est apen’ arresada
“sias bennida in bonora”
“paraula bene nada”,
chena ch’ essire a fora,
che una pedra lada
coberit garu e cora.

E poi totu a sighire
s’armada in sintonia,
mi faghet atuldire 
pro grascia et armonia,
in su bellu sentire
sos vessos lis pedia,
pro poder poi paltire
in "ALAS DE POESIA".

Nessun commento:

Posta un commento