Pedras de vida
B’at maigantas pedras
in su caminu de sa vida nostra;
Dae sa naschida finas a sa morte.
Pedras inue inciampamus,
Pedras chi impedint su caminu nostru,
Pedras chi impitamus
pro fraigare muros chi nos inghiriant
e issaeschent sos sonnios nostros.
Ma bi sunt finas
cussas ispetziales chi lastrigant sos penseris
chi gighent a su coro,
abberint sas giannas de s’ ispideru nostru
e faghent portos seguros pro sos sonnios nostros.
A tie chi m’ as insinzadu a ischirriare
sas pedras coloridas
abberint sas giannas de s’ ispideru nostru
e faghent portos seguros pro sos sonnios nostros.
A tie chi m’ as insinzadu a ischirriare
sas pedras coloridas
de sa vida e de sos ammentos,
chi m’ as imparadu a las ponner impare
in d’ unu arcu coloridu,
a tie s’ istrina de custas pedras.
Chi oramai est totu su chi mi restat
de s’ ispideru meu de criadura
impare a sos biculos de su coro meu
chi finas si sunt ispainados
sighint a tzocare.
chi m’ as imparadu a las ponner impare
in d’ unu arcu coloridu,
a tie s’ istrina de custas pedras.
Chi oramai est totu su chi mi restat
de s’ ispideru meu de criadura
impare a sos biculos de su coro meu
chi finas si sunt ispainados
sighint a tzocare.
Nessun commento:
Posta un commento