martedì 14 aprile 2015

Cando tempos curriant e como torrant .. a su zuighe Zuseppe Bandinu






Cando tempos currian… e como torran

Oè, pastò!!.. ite mi naras tue??
Como chi  as connotu su diritu,
a ti nd’ ammentas cando fis in cue
e  a su sero  istaias   apitu?
In sos padentes de Bitti  e totue
erveghes  chi currian a s’ abbitu,
e tue  pizzinnu pastoreddu
currias fatu  a cuss’ anzoneddu.

Pustis  in manu  libberos  leados
as tue..  pro sighire su vessilu
de sa zustiscia  a passu ‘e dillu
ball’ a tenores  mai  ilmentigados.
Su penseri de Gramsci naras “millu!!”
Cussos disizos de tot’ isetados
dae  galera  nde los at bogados
e restan de zustiscia su sizillu.

Como  chi ses  de codices  atore
e  lassas sa banchita pro s’ iscrannu,
“It’ est sa diferentzia tra pastore
e arbitru … chi  no andat in dannu?”
Narami   si  de s’ omine s’ errore
est  paris a  s’erveghe chin malannu,
la sanas  dae mastite in bona cura
o puru  la masellas  che in fura??

Custa  pregunta  no isetat risposta:
 s’ omine  no  est  malu sempr’abberu,
s' animu  no at   isbagliu pro imperu
ne sa  virtude  at perdidu aposta.
Zusè.. ti  naro:    ses  omine veru,:
istacande  dae  muros sa crosta,
serenu  anda  chena ti ponner rosta
e pensa semper  a su  bene interu.

--------
In risposta a s’amicu Rino Cambiganu

A Rino poeta dilicu e famadu
Sa risposta mi toccat pro s’onore
De sa dedica bella che fiore
Chi gentile e cun affettu mi at donadu
Deo ne so cuntentu e affieradu
Mancari esageradu apas cun mene
A mi dare meritos de dotadu
E de veru homine de bene
Sa pitzinnia mea de su veranile
Semper cun mecus est in sos sentidos
Cuss’iscola de vida in su cuile
Sos suos insegnamentos assentados
In su coro cun su fogu han imprentadu
Sa sapientzia ‘e babbos de gabbale
E semper in sa mente est affirmadu
S’insegnamentu de sa vida pastorale
Ma sa vida nos giughet che-i su ventu
E nos portat a bolare dae su nidu
A provare ateras cosas de sentidu
Pro fagher ateru e nou esperimentu
Tando si presentan proas novas
Su destinu jogat cun sas vidas nostras
Sa novidade de s’insegnamentu
Ma chenz’ismentigare cuss’ammentu
Su dovere chi m’est toccadu e-i sos affannos
Mi ponene a dura prova cada die
E a giudicare sos ateros dannos
S’azudu venit semper da-e inie
Da-e su cuile uve mi so pesadu
Pastoreddu agganidu de sientzia
Uve chin amore hapo imparadu
De sos probomines sa sapientzia
Ite ti naro Rino de Pattada
Vidda onorada e sorre a sa mea
Sos cavaglieris tuos in parada
S’onore faghen a sa Madonna mea
Amicu caru sintzeru e de tremesos
Homine de valores pattadesos
Una die a nos imbenner sanos in caminu
Retzi un abratzu da-e Zoseppe Banninu

Nessun commento:

Posta un commento