lunedì 27 aprile 2015

s' anade fea

















S’ anade fea

Naschidu che incantu in s’ aurora
in Ales postu as sos primos passos,
ma de Sardigna as connotu sos zassos
e de lamentos nd’ as coglidu otora.
In Ghilarza as bidu de sos rassos
sa bona sorte in cussa dimora,
non che a tie, chi pares dae fora
malu che peste e nde faghes fragassos.
Cando, però, sa conca in su pessare
pesat su bolu che abbila rejna,
faghes de s’ingiustiscia una chejina
fuida dae braja in su sulare.
Tue chin ‘oza e chin sa mente fina
pones a conca a s’istudiare,
brillas che lughe chi paret brujare
sa mala sorte ch’ as apidu a istrina.
Dae Casteddu brincadu a Torinu
leas connotu de vida e su diritu,
in soziedade chi ti est de apitu
ideas brillan comente s’oro finu.
Tue las pesas che agos de eritu,
finas inue no agato cumbinu,
cunvintu leas divesciu caminu,
inue bides caldu et eo fritu.
Ma de a tie su chi apo in mente
est cuss’idea de sa libeltade,
“onore a Tie , sa conca abbasciade !!”
amus innanti esempiu balente.
Chi’ est sa pessona, a mie nade,
chi pro ideas suas e atera zente
lassat totu in terra pro niente
e sa morte leat in veridade?
Su sinnu tou bolat in su mundu,
in terra anzena est de bon’ aficu
solu inoghe no at passificu,
‘alu curret assente e bagabundu.
Non b’at peus de unu cherveddu sicu
chi peldet s' ammentu dae profundu,
dende s’isetu a su machine in fundu,
ruende in su destinu .. pius a picu.

Nessun commento:

Posta un commento