martedì 13 ottobre 2015

Cando t’ap’ idu… (dipinto di Shikanù)










Cando t’ap’ idu…

In sa mirada apo coglidu solu
s’scampiada de sa cara tua,
su coro m’at leadu su ‘olu
chilchende ‘e ponner fatu a sa cua.
B’at restadu ispin’ e arrasolu
de una presenzia chi at leadu fua,
totu si ch’ est imbeltu in lestresa
che neul’ e manzanu s’est ispresa.
In cuss’ istante de diligadesa
t’ap’ adornadu tota a inghiru,
una puzon’ e paghe b’apo presa
pro 'istare chin tegus in s’ ammiru.
Unu cane de Fonne in atesa
pro difender a tie dae s' airu,
sos elementos tuos pius bramados
ap’ afferadu e poi indeorados
Cantos mamentos de vida fadados
chi no si coglin in cussos istantes,
ca si pessat de l'aer furados
o puru d' esser bijon' abbagliante.
Pustis ti torrat chin lizos mudados
chena cumprender issos a bastante:
“As peldidu su carru ‘e sa foltuna
chi passat una ‘olta e solu una. “

Nessun commento:

Posta un commento