Sa gulpa (pittuta di Ielmo Cara)
Chie de gulpa nde
faghet merìtu
Ateros chilcan totue
a issa
Niune chi isperiet s’
abbitu
Inue naschet e bi
paschet fissa.
Est usu malu.. e
paret diritu
De narrer apo fatu sa
promissa..
D’ esser onestu e in
vida balente
Sun solu faltas .. ch’ inzegan sa zente.
Ma cale gulpa at s’ iscarognadu
chi naschet in terras
de triulu mannu?
Isse zeltu non l’at
ischirriadu
E de siguru non est isse
su dannu.
Tempus passadu et ilmentigadu
E puru in caravagliu pagu est s’ annu
Chi jajos an connotu
displeldìda
Disterru in terras de
sorte famìda.
Est beru.. semus
comente feras
Chi chilcan de difender su connotu
In buscos.. in abissos e in aeras
de terra cherimus sos frutos totu.
Ma cantas sun sas
bozzas.. sas chimeras
Sun tropu .. ma pagas sun de notu.
Niuene .. mai dae inie est torradu
Connotos tantos chi l’an
.. sepultadu.!
Nessun commento:
Posta un commento