unu poeta pro amigu
Si as unu poeta pro amigu
muntenelu caru che-i s’oro,
si in sa poesia l’ as sighìdu
ti leget sas penas de su coro,
rendendelas ispigas de trigu
indeoràdas che menzus tesoro,
lis dat unu motivu.. una zertesa
chi totu podet essere bellesa.
De s’amistade nde faghet sienda
la tenet in sa venas remonida,
pustis la coglit in manu che prenda
e li dat un’ ispinta pro s’ essida.
In chelu pigat et paret ch' azendat
comente un’ istella mai ‘ida,
totu sos astros li curren in tundu
illuminende garreras de mundu
Poeta no est omine perfetu
comente no lu est peruna cosa,
fin’ isse at virdude e difetu
de matule est sa menzus rosa.
De paga cosa nde faghet diletu
affanos che ponet in sa losa,
no esistit poesia chena poeta
ca musa solu a isse est direta.
Poeta no est omine perfetu
comente no lu est peruna cosa,
fin’ isse at virdude e difetu
de matule est sa menzus rosa.
De paga cosa nde faghet diletu
affanos che ponet in sa losa,
no esistit poesia chena poeta
ca musa solu a isse est direta.
Nessun commento:
Posta un commento