martedì 27 ottobre 2015

unu poeta pro amigu









unu poeta pro amigu  


Si  as unu  poeta pro amigu
muntenelu  caru  che-i s’oro,
si in sa poesia  l’ as sighìdu
ti leget  sas penas de su coro,
rendendelas   ispigas de trigu
indeoràdas che menzus tesoro,
lis dat unu motivu.. una zertesa
chi totu podet essere bellesa.
De s’amistade nde faghet  sienda
la tenet  in sa venas  remonida,
pustis  la coglit in manu che prenda
e li dat  un’ ispinta  pro s’ essida.
In chelu pigat et paret ch' azendat
comente un’ istella  mai ‘ida,
totu sos astros li curren in tundu
illuminende  garreras de  mundu

Poeta no est omine perfetu
comente no lu est peruna cosa,
fin’ isse at virdude e difetu
de matule est sa menzus rosa.
De paga cosa nde faghet diletu
affanos che ponet in sa losa,
no esistit  poesia chena poeta
ca musa solu a isse est direta.

Nessun commento:

Posta un commento