Lussorio Cambiganu
“Orune in artu collocadu”
Dae Marreri a punt’ e sant’ Andria
Gai poeta t’at pint’ e famadu
In manera pius forte de sa mia
Cucureteti dae subra t’at tancadu
‘ue Silvestra faghet fotografia
Cantu .. ses tosta pro ti poder gosare
Tantu ses modde .. che mama de amare
Dae Marreri a punt’ e sant’ Andria
Gai poeta t’at pint’ e famadu
In manera pius forte de sa mia
Cucureteti dae subra t’at tancadu
‘ue Silvestra faghet fotografia
Cantu .. ses tosta pro ti poder gosare
Tantu ses modde .. che mama de amare
Proite t’ amo..?
Sas criaduras a sa prima abbelta de ojos isperian e chilcan
sa lughe e su logu dae inue naschet
sa vena sua. Gai e totu mi so’ semper isperiadu in tundu.. pro
cumprendere cale fit su cuzzolu chi menzus mi podiat dare sa mirada a sa vida e a sos misterios chi l’
ammantuan comente una sienda tota de iscoberrer.
Pro cussu sos ammentos curren
finas a sos primos annos de su sessanta.. cando istaìo meravitzadu a donzi novidade chi si mi presentaiat e chilcaìo de cumprendere su
disconnotu e sas rejones de su
esistere.
Sos contos de foghile (tando lu
fint abberu) su sero a dainnanti de sa
ziminea.. sun cussos chi pius m’ ant frommadu
su tratu e sa fantasia. Autore et
attrice est ‘istada sa pessona chi pius
amus in cussideru e chi amus pessadu
esser sa ‘uca de sa veriade.. “ sa mama”.
‘Sende orunesa e faeddende s’ orunesu.. nde
cumbenit chi sos contos non torraian
a sa realidade chi fio iscobelzende: dae su faeddu divesciu apuntu.. a
sos usos
.. sas maneras e sos cussideros divescios dae cussos de sa idda mia… Patada.
Dae semper apo bividu comente un fizu in chilca de sa mama naturale.. in cantu.. finas si mi cussideraio
patadesu .. m’est sempre istadu presente su penseri de
coglire sutzu dae s’ atera
raighina.. mancari pius agra e
atesu ma
propiu pro cussu disizada.
Ammento maigantas paristorias.. fabulas o contos
reales chi mi muntenian incantadu e meda mitos
creados tando..m’ adduran ‘alu: Intantu su cantu a tenore.. chi apo semper amadu.. propiu ca l’ intendìo in
sas festas de su Cossolu e de su Galminu.. poi sos coetes chi tando idìo solu
in Orune. Su bellu grabbu e s’affetu de parentes e connoschentes chi cando m’ idian passare in via Piave(sa
garrera de mannedda)..totu mi sorridian a mi giamaian pro mi carignare e mi
dare impoltu (cussu chi animat sas criaduras e los faghet intenner in domo
issoro). Ammento a Valeria.. una femina manna (siat de carena che edade.. nessi
mi pariat diai).. sempre a boghes .. ma
cando passaio eo diventaiat una muntagna
de calore et affetu e mi donaiat calchi licantzìa. De sos cumpanzeddos de tando no apo ammentu
nodìdu.. ma solu biculos temporales et immagines anneuladas.. però mi restat su sabore divesciu chi aiant sos
giogos e su modu de fagher issoro.
Sos parentes fin maigantos.. e los visitaio totu cantos e totu mi cumprian e sas feminas mi naraian “coro ‘e mama.. Deus ti
beneicat”.. sos mascios su sero a sa
recuida dae su coile .. mi contaian de issos e mi ‘ogaian a giru. In sos
zilleris (unu fatu ‘e s’ ateru in su cursu) sempre pienos e sa zente mi pariat allegra e cantaiat a
tenores intro e fora. Apo imparadu sa
boghe longa e su cantu de su pastore a ses annos.. e dae tando.. cando capitat
de fagher sa boghe.. in cale si siat
tenore de ‘onzi bidda los canto sempre.
Nonna (mannedda) Grascia..
fit una femina de pascescia chena
limites .. ‘atia dae pagu pustis de sa gherra. Nonnu (Lullu – Lussorio a isse
so’ pesadu aiat fatu totu sas
gherras de su seculu passadu cumpresas cussas in Libia e in Ispagna.. ) ma
pagu isco .. ca pagu nd’ apo intesu faeddare.. si non chi fit un’ omine bene
piazzadu de carena e creo de maneras gentiles. De pius
intendìo zitare sos frades de
nonna .. moltos ambos in sa prima gherra .. Antoni e mescamente Andria Chessa..
unoradu chin sa medaglia a sa memoria.
Zidda..Chessa..Contena..Pala.. fin
sos sambenados pius a notu e sempre dae tando in sa vida mia..onzi ‘olta chi apo intesu o legidu unu de custos..
so torradu a sos ammentos de tando.
Sos irrocos orunesos dian cherrer unu libberu mannu pro los elencare e nde faeddare.. fit sas manera
dialetica comuna finas de sa zente
fidele a sa cheja. Mi apo sempre
preguntadu si abberu lis bessiat dae s’ anima
o puru si fint bessidas intesas e nadas chena
las pessare o nessi chena las disizare.
M’ est bene presente su viagiu in machina dae ‘idda..
si passaiat in Osidda (s’ istradone istrintu e biancu impoddinadu ‘e piore).. e
sighiat in sas culvas de sas serras de ‘Uddusò
e de Biti.. cando a s’ispessada dae
altu su panorama de Orune mi daiat semper una emoscione rinnovada.
Accò.. proite amo at Orune.. e
proite Orune devet essere solu amada.. ca est unica in su genere sou.. comente
unu leone non si podet pretendere chi siat masedu e chena criniera. Est
bellu comente est: fera areste e selvagia..
chi gherrat pro difendere su tzene sou e
sa domo sua.. e sas leonessas sunt capatzes de si fagher bochire pro difendere su terrinu issoro e mescamente sa
tzenia. Pro totu custu et ateru lu
muntenzo in sa calura de su coro.. ischende de non essere frutu sou .. ma sempre apo nadu de aer leadu sabores e nuscos suos. Tantu est beru chi
apo iscobeltu dae pagu.. chi in Casteddu una pessona aculzu a mie at postu in
sa rubrica telefonica de su cell.. “Rino Orune”.. pro mi seberare dae ateros rinos in rubrica.
Nessun commento:
Posta un commento